Το παραμύθι του παλιού χρόνου που δεν ήθελε να φύγει
Το παραμύθι του παλιού χρόνου που δεν ήθελε να φύγει… Το παραμύθι του παλιού χρόνου που δεν ήθελε να φύγει… Ο παλιός χρόνος δεν ήθελε να φύγει. Είχε στρογγυλοκαθίσει στην πολυθρόνα του και δεν έλεγε να το κουνήσει από κει. Όμως η μέρα της αλλαγής ήτανε κοντά κι ο κόσμος (που τον είχε βαρεθεί) βάλθηκε να γκρινιάζει: «Να φύγει επιτέλους!… Να πάει και να μην ξανάρθει!» Ο παλιός χρόνος είχε πεισματώσει. «Μωρέ θα κάτσω εδώ θέλουν και δε θέλουν… Ακούς εκεί να μετράνε τις μέρες μέχρι να με ξεφορτωθούν!» Τον είχε πειράξει πάρα πολύ. Δεν μπορούσε να καταλάβει τι τους έπιασε και βιάζονταν τόσο πολύ να τους αδειάσει τη γωνιά. Κι ήταν όλοι τόσο χαρούμενοι όταν τον είχαν καλωσορίσει… «Καλή Χρονιά!» εύχονταν ο ένας στον άλλον. «Με υγεία!» «Ευτυχία και αγάπη!» «Ειρήνη!» Ο νέος –τότε– χρόνος άκουγε τις ωραίες εκείνες ευχές και καμάρωνε. Ένιωθε ευτυχής, βλέποντας τον κόσ