Για τους αναποφάσιστους αριστερούς Του Απόστολου Λυκεσά Θυμάμαι, από τα πρώτα διαβάσματα, μια φράση του Καρλ Μαρξ γραμμένη σε ένα βιβλίο, όπως εκδόθηκε στην Ελλάδα, («Οικονομικά και φιλοσοφικά χειρόγραφα, 1844», μτφ. Μπ. Γραμμένος, εκδ. Γλάρος, Αθήνα 1975, σ. 166) η οποία λέει ότι: «Αν θεωρήσουμε τον άνθρωπο σαν άνθρωπο, και την σχέση του προς τον κόσμο ανθρώπινη, τότε η αγάπη μπορεί να ανταλλαγεί μόνο με αγάπη, η εμπιστοσύνη μόνο με εμπιστοσύνη». Ούτε ο προφήτης Ησαΐας θα έλεγε κάτι τέτοιο, το όλον κατατείνει στην εσχατολογία και, τέτοιος δεν είναι, θαρρώ, ο γέρο Κάρολος, διότι τότε βρισκόμαστε στον κόσμο της θεολογίας και ζούμε την κόλαση της αλλοτρίωσης όπου όλα ανταλλάσσονται αιωνίως με χρήμα. Κι αν έτσι είναι τα πράγματα τότε είμαστε δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά από την Εδέμ, πάει να πει, τύφλα να ‘χει η αλλοτρίωση μπροστά στη ματαιότητα. Εάν προσθέσουμε ότι, από τότε που ο Μαρξ έζησε και συμπέρανε ότι όλα είναι μπούρδες αν δεν αλλάξει