ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ Γιάννης Ιωαννίδης και Ντόναλντ Τραμπ

Πέντε ντοκουμέντα από την απελευθέρωση της Αθήνας

Πριν από 72 χρόνια, τέτοια μέρα, ο τελευταίος γερμανός στρατιώτης εγκατέλειψε ηττημένος την Αθήνα. Το τι συνέβη τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια είναι ένας εφιάλτης. Αλλά εκείνες οι ημέρες του Οκτωβρίου 1944 υπήρξαν ένας ύμνος στην εθνική ενότητα. Πέντε σπάνια βίντεο το αποδεικνύουν

Protagon Team12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016, 10:19

•  
•  
• 
• 3

Ηταν 12 Οκτωβρίου 1944 όταν οι Ναζί εγκατέλειψαν την Αθήνα, τερματίζοντας 1.264 ημέρες κατοχής της ελληνικής πρωτεύουσας. Στις 8 π.μ. εκείνου του πρωινού, οι ελάχιστοι Γερμανοί που είχαν απομείνει συγκεντρώθηκαν στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη: σε μία λιτή και βιαστική τελετή, ο στρατηγός Χέλμουτ Φέλμι, επικεφαλής των κατοχικών δυνάμεων, κατέθεσε στεφάνι, συνοδευόμενος από τον κατοχικό δήμαρχο Αθηναίων Αγγελο Γεωργάτο. Λίγο αργότερα, στις 9.15 π.μ. ένας γερμανός στρατιώτης κατέβασε τη σβάστικα από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Ηταν το τέλος.

Οι καμπάνες των εκκλησιών άρχισαν να χτυπούν μανιασμένα καλώντας τους Αθηναίους να βγουν στους δρόμους. Αμέτρητοι άνθρωποι, χιλιάδες κόσμου με τη γαλανόλευκη αλλά και συμμαχικές σημαίες στα χέρια «υπάκουσαν» σαν να δόθηκε μια αόρατη γενική εντολή. Πλημμύρισαν τους αθηναϊκούς δρόμους. Αλληλοασπάζονταν, φώναζαν «Χριστός Ανέστη», γελούσαν.

Στις έξι ημέρες που πέρασαν μέχρι την άφιξη της εξόριστης κυβέρνησης στην Αθήνα, την εξουσία ασκούσε τριμελής επιτροπή, αποτελούμενη από τους Θεμιστοκλή Τσάτσο, Φίλιππο Μανουηλίδη και Γιάννη Ζεύγο, συνεπικουρούμενη από τον διοικητή της Αστυνομίας Αθηνών, Αγγελο Εβερτ.

Δύο ημέρες αργότερα άρχισαν καταφθάνουν στην πρωτεύουσα δυνάμεις του 3ου Σώματος του βρετανικού στρατού υπό τον αντιστράτηγο Ρόναλντ Σκόμπι, που έγιναν δεκτές με ενθουσιασμό από τους Αθηναίους.

Στις 18 Οκτωβρίου έφτασε στην Αθήνα ο Γεώργιος Παπανδρέου και η κυβέρνησή του. Την ίδια ημέρα, σε μία συγκινητική τελετή ύψωσε την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη.

Στη συνέχεια ο Γεώργιος Παπανδρέου μίλησε στο συγκεντρωμένο πλήθος που είχε γεμίσει ασφυκτικά την πλατεία Συντάγματος, από τον εξώστη του υπουργείου Οικονομικών, το σημερινό κτίριο των Public.

Το τι συνέβη εκείνες τις μέρες είναι ένας ύμνος στην εθνική ενότητα, ένας λαός που έβγαινε από μια περιπέτεια υπερήφανος και νικητής, έχοντας κερδίσει τον θαυμασμό όλων των ελεύθερων χωρών.

Το τι συνέβη τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια, ήταν ένας εφιάλτης, μια ανεξίτηλη υπενθύμιση ότι είμαστε ένας λαός έτοιμοι να φαγωθούμε όταν εκλείπει ο εξωτερικός εχθρός…